Każdy obywatel UE ma takie samo prawo do podejmowania pracy w innym państwie UE jak obywatele danego państwa:
- w oparciu o takie same warunki i
- bez potrzeby starania się o pozwolenie na pracę.
Nabór pracowników z innych państw UE nie może podlegać żadnym ograniczeniom – ani limitom ilościowym, ani kryteriom dyskryminującym.
Wyjątki
- W niektórych krajach od obywateli innych państw UE starających się o pracę może być wymagane udowodnienie znajomości języka na poziomie odpowiadającym obowiązkom związanym z wykonywaniem danej pracy. Pracodawcy nie mają prawa wymagać w tym celu tylko jednego rodzaju certyfikatu znajomości języka.
Warunki pracy
Obywatel UE zatrudniony w innym kraju UE ma prawo do takich samych warunków pracy, jak jego współpracownicy będący obywatelami danego kraju. Dotyczy to:
- warunków pracy (np. wynagrodzenia, warunków zwolnienia i ponownego zatrudnienia)
- dostępu do szkoleń.
Przywileje socjalne i podatkowe
- Osoby poszukujące pracy – obywatele UE mają prawo do wszelkich świadczeń pieniężnych przysługujących osobom poszukującym pracy w danym kraju UE, pod warunkiem że mogą wykazać rzeczywisty związek z lokalnym rynkiem pracy – np. są w stanie udowodnić, że poszukują zatrudnienia od dłuższego czasu.
- Pracownicy z innych krajów UE są uprawnieni do takich samych przywilejów socjalnych i podatkowych jak obywatele danego kraju. Mogą one obejmować zniżki rodzinne w środkach transportu publicznego, świadczenia na dzieci oraz świadczenia minimalne.
- Pracownicy transgraniczni (który pracują poza krajem swojego zamieszkania, ale wracają do niego przynajmniej raz w tygodniu) mają prawo do takich samych świadczeń, jak wszyscy inni pracujący w danym kraju. Choć Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że prawo do tych świadczeń nie może podlegać ograniczeniom wynikającym z miejsca zamieszkania, to jednak pracownicy transgraniczni ubiegający się o takie świadczenia nadal napotykają przeszkody administracyjne.
Sportowcy
Sportowców zawodowych i półzawodowych obejmują te same unijne przepisy: mogą pracować w innym państwie członkowskim UE na takich samych warunkach jak obywatele danego państwa.